ဘဝတႏၹိုး

 Unicode

ပုံပြင်( ၁)

ဘဝတန္ဖိုး

( The value of life )

တစ်နေ့မှာ လူငယ်လေး တစ်ဦးဟာ အဖိုးဖြစ်သူ အနားကို သွားပြီး... "ဘ၀တန္ဖိုး ဆိုတာ ဘာလဲ... အဖိုး..?" ဆိုပြီး မေးလိုက်တယ်...

ဒါနဲ့ အဖိုးဖြစ်သူလည်း ကျောက်တုံး တစ္တုံးကို လူငယ်လက်ထဲ ထည့်ပေးလိုက်ပြီး... "ကဲ... ဒီကျောက်တုံးရဲ့ တန္ဖိုးဟာ ဘယ်လောက် ရွိလဲ ဆိုတာ သွားစုံစမ်းခဲ့ချေ... ဒါပေမဲ့ ရောင်းတော့ မရောင်းခဲ့နဲ့နော်..." ဆိုပြီး မှာလိုက်တယ်...

လူငယ်လည်း အဖိုးပေးလိုက်တဲ့ ကျောက်တုံးကို ယူပြီး ထွက်သွားလိုက်တယ်...

လမ်းမှာ လိမေ္မာ်သီးရောင်းတဲ့ ဆိုင်တစ်ဆိုင်ကို တွေ့တော့ အထဲ၀င်ပြီး ကျောက်ရဲ့ တန္ဖိုးကို မေးလိုက်တယ်... ဈေးသည်က..." ဒီကျောက်တုံးဆိုရင် လိမေ္မာ်သီး ၁၂ လုံးတော့ ရမယ်... ယူမွာလား" ဆိုပြီး ဈေးဖြတ်လိုက်တယ်... လူငယ်လည်း အဖိုးဖြစ်သူက မရောင်းနဲ့လို့ မွာထားတဲ့ အတွက် ဈေးသည်ကို တောင်းပန်ပြီး ပြန်ထွက်လာခဲ့တယ်...

ဆက်သွားပြီးမကြာခင် ဟင်းသီးဟင်းရွက် ရောင်းတဲ့ ဆိုင်တစ်ဆိုင်ကိုတွေ့ပြီး အထက်ပါအတိုင်း ဈေးသည်ကို ကျောက်တုံံးရဲ့တန်ဖိုးကို မေးလိုက်တယ်... ဒါနဲ့ ဈေးသည်လည်း ပြောင်လက်နေတဲ့ ကျောက်တုံးကို ကြည့်ပြီး... "ကျောက်တုံးပေးရင် အာလူးတစ်အိတ် ရမယ်" ဆိုပြီး လူငယ္ကို ပြောလိုက်တယ်... လူငယ်လည်း မရောင်းသေးဘူး ဆိုတဲ့အကြောင်း တောင်းပန်ပြောဆိုပြီး ပြန်ထွက်လာ ခဲ့တယ်...

ရှေ့နားမှာ လက်၀တ်ရတနာ အရောင်းဆိုင် တစ်ဆိုင်ကို တွေ့ပြီး ကျောက်တန်ဖိုးကို ၀င်မေးလိုက်ပြန်တယ်... ဆိုင်ရှင်လည်း ကျောက်တုံးကို မှန်ဘီလူးနဲ့ တချက်ကြည့်လိုက်ပြီး.. "ဒေါ်လာ သန်း ၅၀ ပေးမယ်" ဆိုပြီး လူငယ္ကို ကမ်းလှမ်း လိုက်တယ်... လူငယ်လည်း ခေါင်းခါပြီး မရောင်းနိုင်သေးဘူး ဆိုတဲ့အကြောင်း ရှင်းပြတောင်းပန်ကာ ဆိုင်ထဲကနေ ပြန်ထွက်လာခဲ့တယ်...

ဒီိလိုနဲ့ ရှေ့ကို ဆက်ပြီး သွားလိုက်တဲ့ အခါ မှာတော့ အဖိုးတန် ကျောက်မျက် ရတနာတွေ ရောင်း၀ယ်တဲ့ ဆိုင်ကြီး တစ်ဆိုင်ကို တွေ့လိုက်တယ်... လူငယ်လည်း အလားတူပဲ ကျောက်ရဲ့တန်ဖိုးကို ဝင်မေးလိုက်တယ်... ဆိုင်ပိုင်ရှင်က တောက်ပြောင်နေတဲ့ ပတ္တမြားကြီးကို တွေ့လိုက်တဲ့ အခါမွာ အ၀တ်အနီစ တစ္ခုကို ဖြန့်ခင်းလိုက်ပြီး အပေါ်မှာ တင်လိုက်တယ်... ကျောက်တုံး ဘေးပတ်လည်ကို လှည့်ပတ်ကြည့် လိုက်တယ်... ပြီးတော့ ခါးကို ကိုင်းကာ ကျောက်တုံးကို သေသေချာချာ စိုက်ကြည့့်ရင်း... "ဒီလောက် အဖိုး မဖြတ်နိုင်တဲ့ ပတ္တမြားကြီးကို ဘယ္ကေန ရလာတာလဲ"... လို့ လူငယ္ကို မေးလိုက်ပြီး... "ကမ်ဘာကြီး တခုလုံးကို ရောင်းပြီးတော့ ၀ယ်မယ် ဆိုရင်တောင် ဒီလောက် တန်ဖိုးကြီးတဲ့ ပတ္တမြားကြီးကို ၀ယ်နိုင်မှာ မဟုတ္ဘူး"... လို့ တအ့ံတသြ ပြောလိုက်တယ်...

လူငယ်လေးလည်း နားမလည်နိုင်အောင် ဖြစ်ကာ ကြက်သေသေပြီး အဖိုးဖြစ်သူထံ ပြန်လာခဲ့ လိုက်တယ်... အဖိုးကို သူကြုံတွေ့ခဲ့ရတာတွေကို ပြောပြပြီး တဲ့နောက်... "ကဲ... အခု.. အဖိုးက ကျနော့ကို 'ဘ၀တန္ဖိုး' ဆိုတာ ဘာလဲ ရှင်းပြပေတော့" လို့ ပြောလိုက်တယ်...

ဒါနဲ့ အဖိုးဖြစ်သူက... "ဘ၀တန္ဖိုးက ဘာလဲ ဆိုတာ ငါ့မြေးသွားခဲ့တဲ့ လိမေ္မာ်သီးဆိုင်၊ ဟင်းသီး ဟင်းရွက်ဆိုင်၊ လက်၀တ်ရတနာဆိုင်နဲ့ အဖိုးတန် ကျောက်မျက် ရတနာတွေ ရောင်း၀ယ်တဲ့ ဆိုင်တွေက အဖြေပေးခဲ့ပြီ မဟုတ္လား... ငါ့မြေးဟာ ဒီလို အဖိုးမဖြတ်နိုင်တဲ့ ကျောက်တုံးတစ်တုံး ဖြစ်ကောင်းဖြစ်မယ်... ဒါပေမဲ့ လူတွေဟာ သူတို့ရဲ့ ငွေကြေးအခြေအနေ... ပညာအရည်အချင်း... အသိပညာ အဆင့့်အတန်း... ယုံကြည်ချက်တွေ... သူတို့ ကျင်လည် ဖြတ်သန်းရတဲ့ ဘ၀တွေပေါ်မှာ အခြေခံပြီး ငါ့မြေးရဲ့ ဘ၀ကို တန္ဖိုး ဖြတ်ကြလိမ့်မယ်... လူတွေဟာ သူတို့ အဆင့်အတန်းနဲ့ ယှဉ်ပြီး အခြားသူတွေရဲ့ ဘ၀ကို တန္ဖိုး ဖြတ်တတ််ကြတယ်... ဒါပေမဲ့ မစိုးရိမ်ပါနဲ့... ငါ့မြေးရဲ့ ဘ၀တန္ဖိုး အစစ်အမှန်ကို ထိုးထွင်း သိမြင်နိုင်တဲ့ လူတွေကို ငါ့မြေး ကျိန်းသေပေါက် ရှာတွေ့မှာပါ... ကိုယ့်ကိုကိုယ် လေးစားမှု ရွိပါ... 'ငါ့မြေးဟာ... ငါ့မြေးပါပဲ'......။"

"ဘ၀ကို တန်ဖိုးထားတတ်ကြပါစေ..."

Zawgyi

ပံုျပင္( ၁)

ဘဝတန္ဖိုး

( The value of life )

တစ္ေန႔မွာ လူငယ္ေလး တစ္ဦးဟာ အဖိုးျဖစ္သူ အနားကို သြားၿပီး... "ဘ၀တန္ဖိုး ဆိုတာ ဘာလဲ... အဖိုး..?" ဆိုၿပီး ေမးလိုက္တယ္...

ဒါနဲ႔ အဖိုးျဖစ္သူလည္း ေက်ာက္တုံး တစ္တုံးကို လူငယ္လက္ထဲ ထည့္ေပးလိုက္ၿပီး... "ကဲ... ဒီေက်ာက္တုံးရဲ႕ တန္ဖိုးဟာ ဘယ္ေလာက္ ရွိလဲ ဆိုတာ သြားစုံစမ္းခဲ့ေခ်... ဒါေပမဲ့ ေရာင္းေတာ့ မေရာင္းခဲ့နဲ႔ေနာ္..." ဆိုၿပီး မွာလိုက္တယ္...

လူငယ္လည္း အဖိုးေပးလိုက္တဲ့ ေက်ာက္တုံးကို ယူၿပီး ထြက္သြားလိုက္တယ္...

လမ္းမွာ လိေမၼာ္သီးေရာင္းတဲ့ ဆိုင္တစ္ဆိုင္ကို ေတြ႕ေတာ့ အထဲ၀င္ၿပီး ေက်ာက္ရဲ႕ တန္ဖိုးကို ေမးလိုက္တယ္... ေစ်းသည္က..." ဒီေက်ာက္တုံးဆိုရင္ လိေမၼာ္သီး ၁၂ လုံးေတာ့ ရမယ္... ယူမွာလား" ဆိုၿပီး ေစ်းျဖတ္လိုက္တယ္... လူငယ္လည္း အဖိုးျဖစ္သူက မေရာင္းနဲ႔လို႔ မွာထားတဲ့ အတြက္ ေစ်းသည္ကို ေတာင္းပန္ၿပီး ျပန္ထြက္လာခဲ့တယ္...

ဆက္သြားၿပီးမၾကာခင္ ဟင္းသီးဟင္း႐ြက္ ေရာင္းတဲ့ ဆိုင္တစ္ဆိုင္ကိုေတြ႔ၿပီး အထက္ပါအတိုင္း ေစ်းသည္ကို ေက်ာက္တုံုံးရဲ႕တန္ဖိုးကို ေမးလိုက္တယ္... ဒါနဲ႔ ေစ်းသည္လည္း ေျပာင္လက္ေနတဲ့ ေက်ာက္တုံးကို ၾကည့္ၿပီး... "ေက်ာက္တုံးေပးရင္ အာလူးတစ္အိတ္ ရမယ္" ဆိုၿပီး လူငယ္ကို ေျပာလိုက္တယ္... လူငယ္လည္း မေရာင္းေသးဘူး ဆိုတဲ့အေၾကာင္း ေတာင္းပန္ေျပာဆိုၿပီး ျပန္ထြက္လာ ခဲ့တယ္...

ေရွ႕နားမွာ လက္၀တ္ရတနာ အေရာင္းဆိုင္ တစ္ဆိုင္ကို ေတြ႕ၿပီး ေက်ာက္တန္ဖိုးကို ၀င္ေမးလိုက္ျပန္တယ္... ဆိုင္ရွင္လည္း ေက်ာက္တုံးကို မွန္ဘီလူးနဲ႔ တခ်က္ၾကည့္လိုက္ၿပီး.. "ေဒၚလာ သန္း ၅၀ ေပးမယ္" ဆိုၿပီး လူငယ္ကို ကမ္းလွမ္း လိုက္တယ္... လူငယ္လည္း ေခါင္းခါၿပီး မေရာင္းနိုင္ေသးဘူး ဆိုတဲ့အေၾကာင္း ရွင္းျပေတာင္းပန္ကာ ဆိုင္ထဲကေန ျပန္ထြက္လာခဲ့တယ္...

ဒီိလိုနဲ႔ ေရွ႕ကို ဆက္ၿပီး သြားလိုက္တဲ့ အခါ မွာေတာ့ အဖုိးတန္ ေက်ာက္မ်က္ ရတနာေတြ ေရာင္း၀ယ္တဲ့ ဆိုင္ႀကီး တစ္ဆိုင္ကို ေတြ႕လိုက္တယ္... လူငယ္လည္း အလားတူပဲ ေက်ာက္ရဲ႕တန္ဖိုးကို ဝင္ေမးလိုက္တယ္... ဆိုင္ပိုင္ရွင္က ေတာက္ေျပာင္ေနတဲ့ ပတၲျမားႀကီးကို ေတြ႕လိုက္တဲ့ အခါမွာ အ၀တ္အနီစ တစ္ခုကို ျဖန္႔ခင္းလိုက္ၿပီး အေပၚမွာ တင္လိုက္တယ္... ေက်ာက္တုံး ေဘးပတ္လည္ကို လွည့္ပတ္ၾကည့္ လိုက္တယ္... ၿပီးေတာ့ ခါးကို ကိုင္းကာ ေက်ာက္တုံးကို ေသေသခ်ာခ်ာ စိုက္ၾကည့့္ရင္း... "ဒီေလာက္ အဖိုး မျဖတ္နိုင္တဲ့ ပတၱျမားႀကီးကို ဘယ္ကေန ရလာတာလဲ"... လို႔ လူငယ္ကို ေမးလိုက္ၿပီး... "ကမၻာႀကီး တခုလုံးကို ေရာင္းၿပီးေတာ့ ၀ယ္မယ္ ဆိုရင္ေတာင္ ဒီေလာက္ တန္ဖိုးႀကီးတဲ့ ပတၱျမားႀကီးကို ၀ယ္နိုင္မွာ မဟုတ္ဘူး"... လို႔ တအ့ံတၾသ ေျပာလိုက္တယ္...

လူငယ္ေလးလည္း နားမလည္နိုင္ေအာင္ ျဖစ္ကာ ၾကက္ေသေသၿပီး အဖိုးျဖစ္သူထံ ျပန္လာခဲ့ လိုက္တယ္... အဖိုးကို သူႀကံဳေတြ႕ခဲ့ရတာေတြကို ေျပာျပၿပီး တဲ့ေနာက္... "ကဲ... အခု.. အဖိုးက က်ေနာ႔ကို 'ဘ၀တန္ဖိုး' ဆိုတာ ဘာလဲ ရွင္းျပေပေတာ့" လို႔ ေျပာလိုက္တယ္...

ဒါနဲ႔ အဖိုးျဖစ္သူက... "ဘ၀တန္ဖိုးက ဘာလဲ ဆိုတာ ငါ့ေျမးသြားခဲ့တဲ့ လိေမၼာ္သီးဆိုင္၊ ဟင္းသီး ဟင္း႐ြက္ဆိုင္၊ လက္၀တ္ရတနာဆိုင္နဲ႔ အဖိုးတန္ ေက်ာက္မ်က္ ရတနာေတြ ေရာင္း၀ယ္တဲ့ ဆိုင္ေတြက အေျဖေပးခဲ့ၿပီ မဟုတ္လား... ငါ့ေျမးဟာ ဒီလို အဖိုးမျဖတ္နိုင္တဲ့ ေက်ာက္တုံးတစ္တုံး ျဖစ္ေကာင္းျဖစ္မယ္... ဒါေပမဲ့ လူေတြဟာ သူတို႔ရဲ႕ ေငြေၾကးအေျခအေန... ပညာအရည္အခ်င္း... အသိပညာ အဆင့့္အတန္း... ယုံၾကည္ခ်က္ေတြ... သူတို႔ က်င္လည္ ျဖတ္သန္းရတဲ့ ဘ၀ေတြေပၚမွာ အေျခခံၿပီး ငါ့ေျမးရဲ႕ ဘ၀ကို တန္ဖိုး ျဖတ္ၾကလိမ့္မယ္... လူေတြဟာ သူတို႔ အဆင့္အတန္းနဲ႔ ယွဥ္ၿပီး အျခားသူေတြရဲ႕ ဘ၀ကို တန္ဖိုး ျဖတ္တတ္္ၾကတယ္... ဒါေပမဲ့ မစိုးရိမ္ပါနဲ႔... ငါ့ေျမးရဲ႕ ဘ၀တန္ဖိုး အစစ္အမွန္ကို ထိုးထြင္း သိျမင္နိုင္တဲ့ လူေတြကို ငါ့ေျမး က်ိန္းေသေပါက္ ရွာေတြ႕မွာပါ... ကိုယ့္ကိုကိုယ္ ေလးစားမႈ ရွိပါ... 'ငါ့ေျမးဟာ... ငါ့ေျမးပါပဲ'......။"

"ဘ၀ကို တန္ဖိုးထားတတ္ၾကပါေစ..."